Graag een beetje leven in de brouwerij

door Job van der Meer

Je kan hier een kanon afschieten. Dat was de indruk die Dineke Pronk had van Dodewaard, toen ze ruim 33 jaar geleden op een zondag voor het eerst in het dorp kwam kijken. Net getrouwd met Frans. Hij kon er een baan krijgen op de basisschool. Werk lag in die tijd niet voor het oprapen, dus weigeren zat er niet in.
Pronk, geboren en getogen in Dordrecht, is een echt stadsmens. „Er was niets in Dodewaard. Ik zei tegen Frans: we doen dit voor een paar jaar. Het werden er 33. Na een paar jaar werd onze zoon Maarten geboren, dan zie je de voordelen van een dorp. Frans had het erg naar zijn zin op die school. Ja, dan denk je toch: ‘de rest moet je zelf doen’.”
Sinds een half jaar wonen ze in Andelst. Daar stond een prachtig huis te koop. Haar man is inmiddels directeur van nog steeds dezelfde basisschool in Dodewaard. En hoewel ze heerlijk woont, zal Pronk nooit een dorpsmens worden. Wat leven in de brouwerij. Daar houdt ze wel van.

Verknocht aan de Betuwse dorpen is ze niet. „In Dodewaard kan je nog steeds een kanon afschieten en het winkelbestand is ook nog eens achteruit gegaan. De bakker is weg, en de slager.”
Huizen bouwen om de voorzieningen op peil te houden, dat vindt ze wel nodig. Niet alleen omdat zij er zelf graag meer winkels ziet, maar ook voor oudere mensen. „Dat alle banken in de dorpjes sluiten bijvoorbeeld. Ouderen moeten nu vaak iemand inschakelen om mee geld te gaan halen. Dat is niet goed.”
Maar bouwen moet niet ten koste gaan van het dorpse karakter. „Dat aan elkaar geplakte van de Waalsprong is zonde. Hier in Andelst of in Dodewaard verstedelijkt het niet zo”, zegt ze, „maar heel veel uitstraling hebben de dorpen ook niet. Als je op vakantie gaat en een dorpje inrijdt, dan verwacht je iets gezelligs. Een kerkje, een winkeltje. Je hebt hier niets.”
Echt snappen dat mensen in een dorp blijven wonen, doet ze dan ook niet. „Dat komt misschien omdat wij veel mensen in heel Nederland kennen. We reizen veel. Als ik even 80 kilometer verderop bij mijn vader op bezoek ga, dan kijken mensen hier daar soms raar van op.” De gezellige drukte zoekt ze nu een keer per week in Wageningen. Met de fiets lekker naar de markt. Arnhem, Nijmegen, ze gaat er heen.
Zelf werkt ze in de PK Runningshop in Dodewaard. „Maar als ik morgen een baan kan krijgen in Amersfoort, en een leuk huis, dan ben ik weg hoor”, zegt ze. „Ze kunnen me volgende week zo op de Maasboulevard laten wonen. Die drukte, heerlijk vind ik dat. Maar ik heb hier dan ook geen familie. Wel vrienden, maar daarvoor blijf ik echt hier niet wonen. Die kom ik dan wel gewoon lekker opzoeken.”

Dineke Pronk is geboren op 23 juni 1955, in Dordrecht. Ze is gehuwd met Frans en heeft twee kinderen: Maarten en Marieke. Dineke werkt als teamleider bij de PK Runningshop in Dodewaard. Frans is basisschooldirecteur in Dodewaard.