dinsdag 8 juni 2010
Klein Baal bleek de ideale plek
door Job van der Meer
Veel stadsbewoners zeggen dat ze buiten willen wonen, maar is dat wel zo? Die vraag stelt Noor Hagemeier (43) uit uit Klein Baal, een buurtschap bij Haalderen, zich wel eens. „Als ik zie hoeveel woningen hier leeg staan, dan vraag ik me dat af. Als al die mensen echt hier zouden willen wonen, dan stonden die huizen niet te koop.”
Zes jaar geleden verhuisde ze vanuit Arnhem naar het dorp dat inmiddels bijna aan Bemmel vast is gegroeid, met haar man en drie kinderen. Opgegroeid in Velp kent ze het dorpsleven. En al woonde ze vijftien jaar in Arnhem, een stadsmens is ze niet.
„Ik ken het gevoel om vanuit huis zo de tuin in te lopen om te voetballen. Ik kan de kinderen hier het dorp in sturen. In Arnhem zou ik ze niet alleen de straat uit laten gaan.” Klein Baal bleek de ideale plek. Landelijk wonen wilden ze, maar met het basis- en voortgezet onderwijs, clubs en andere voorzieningen op fietsafstand. Zij analyseert weefsel onder de microscoop in het Nijmeegse Radboudziekenhuis. Haar man werkt als consultant door heel het land. Hij is zo de snelweg op.
„Landelijk wonen op zo’n plek is wat meer mensen willen inderdaad”, zegt ze. „En hoe meer mensen dat willen, hoe minder het kan. En ja, ik woon hier al, dus ik heb makkelijk praten.” Een vluchtige glimlach gaat over haar gezicht. „Het is tegenstrijdig. Als de stadsen naar buiten trekken, wordt buiten stad en staat de stad straks leeg. Mensen kunnen hier nu recreĆ«ren, maar dat kan niet meer als er alleen huizen staan.”
De variatie in het landschap bij Hemmen, de Bemmelse uiterwaarden en het open stuk akkerland tussen haar huis op Klein Baal en Angeren. Een schitterend gebied, zegt Hagemeier. Haar mening? „Als er natuur weggaat voor een snelweg of bedrijventerrein, dan komt dat niet meer terug. Als de infrastructuur de hoeveelheid inwoners niet aankan, kun je je afvragen of je meer huizen bouwen moet.” Is huizenbouw of de verlengde A15 dan niet nodig om de economie in de regio op gang te houden? „Het hangt er maar vanaf over welke economie je het hebt”, zegt ze. „Is dat de kolencentrale of het toerisme?”
Hagemeier is in zes jaar trots geworden op het gebied waar ze woont. Dat het er mooi is krijgt ze bevestigd als vrienden op bezoek komen die hier nog niet eerder waren. Het dorpse leven bevalt. „Je krijgt er een ander sociaal beeld van mensen. In de stad ben je een individu, hier kent men je en word je aangesproken. Ik hoop dat mijn kinderen dat meekrijgen.”
Oud wil ze hier dan ook wel worden. Ze lacht. „Als het tenminste niet te veel verstedelijkt.”
Noor Hagemeier is geboren op 8 maart 1967 in Velp. Ze is gehuwd met Wygerjan, heeft 3kinderen: Anniek, Thijmen en Noortje en woont in Klein Baal (Haalderen). Noor Hagemeier werkt als cyto-pathologisch analist bij het Radboudziekenhuis in Nijmegen.
Ze is actief voor GroenLinks.
Labels:
kans of bedreiging,
verstedelijkingsserie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten